ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ - ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΚΗΛΗ - ΑΧΑΛΑΣΙΑ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση & Διαφραγματοκήλη

Τι είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (Γ.O.Π.)

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι η νόσος κατά την οποία περιεχόμενο του στομάχου παλινδρομεί στον οισοφάγο.

Η δίοδος του φαγητού στο στομάχι επιτρέπεται από μια βαλβίδα ή διαφορετικά από έναν μικρό μυώδη δακτύλιο στο χαμηλότερο τμήμα του οισοφάγου που ονομάζεται Kατώτερος Oισοφαγικός Σφιγκτήρας (ΚΟΣ).

Κάτω από κανονικές συνθήκες ο ΚΟΣ σφραγίζει αμέσως μετά την κατάποση αποτρέποντας την παλινδρόμηση των στομαχικών υγρών, τα οποία έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε οξέα.

Όταν ο ΚΟΣ υπολειτουργεί, εμφανίζεται το φαινόμενο Γαστροοισοφαγικής Παλινδρόμησης (ΓΟΠ), όπου τα οξέα κυλούν προς τον οισοφάγο, κινδυνεύοντας να βλάψουν το κατώτερο τμήμα του οισοφάγου. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μια πληθώρα παθήσεων, όπως στένωση, οισοφαγίτιδα, αιμορραγία, έλκος, ακόμη και καρκινογένεση.

Ποια είναι τα συμπτώματα της Γ.O.Π.

Το κύριο σύμπτωμα της Γ.Ο.Π. είναι η ο οπισθοστερνικός καύσος (η “καούρα”) και περιγράφεται σαν ένα οξύ αίσθημα καψίματος πίσω από το στέρνο.

‘Aλλα συμπτώματα που μπορεί να έχει ο ασθενής είναι πικρή γεύση, δυσκολία στην κατάποση, πυρετική κίνηση και χρόνιος βήχας. Επίσης, δεν είναι σπάνια τα συμπτώματα όπως άσθμα ή σοβαρή πνευμονία, επίμονος ξηρός βήχας, λόξυγκας, βραχνάδα ή ακόμη και διάβρωση των πίσω δοντιών. Η χειρότερη επιπλοκή της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης είναι η ανάπτυξη προκαρκινωματώδους βλάβης στον οισοφάγο (οισοφάγος Barrett).

ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ - ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΚΗΛΗ

Ποιά είναι η θεραπεία της Γ.Ο.Π.

Γενικά η Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση θεραπεύεται σε τρία στάδια:

Πρώτο στάδιο

Πρώτο στάδιο θεωρείται οι αλλαγές στον τρόπο ζωής. Αυτό σημαίνει αλλαγή της καθημερινής διατροφής, η διακοπή του καπνίσματος, η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ, αλλά και αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου.

Δεύτερο στάδιο

Δεύτερο στάδιο θεωρείται η αντιμετώπιση της ασθένειας με τη κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, εφόσον τα συμπτώματα επιμένουν παρά τις αλλαγές στο τρόπο ζωής. Αυτή σκοπεύει στην μείωση ή ακόμα και εξουδετέρωση των στομαχικών οξέων. Βασικό μειονέκτημα είναι πως η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων έχει συχνά επιπλοκές με ένα συνολικό κόστος αρκετά μεγάλο

Τρίτο στάδιο

Τρίτο στάδιο θεωρούμε την χειρουργική αντιμετώπιση. Ασθενείς οι οποίοι δεν ανταποκρίθηκαν στο πρώτο η δεύτερο στάδιο θεραπείας, θα πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση, εκτός του ότι είναι ο μοναδικός τρόπος πρόληψης του αδενοκαρκινώματος, είναι πολύ αποτελεσματική για τη θεραπεία της Γ.Ο.Π.

Από το 1990 και έπειτα η “ανοικτή” χειρουργική της Γ.Ο.Π. αντικαταστάθηκε από τη λαπαροσκοπική χειρουργική, η οποία έχει καλύτερα αποτελέσματα και μηδαμινές διεγχειρητικές επιπλοκές.

Κατά τη λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της Γ.Ο.Π. οι χειρουργοί χρησιμοποιούν 4 ως 5 μικρές τομές των 5 χιλιοστών στο δέρμα, χωρίς να γίνει διατομή μυών.

Το λαπαροσκόπιο, ένα μικροσκοπικό τηλεσκόπιο συνδεδεμένο με μια υπερσύγχρονη βιντεοκάμερα, δίνει τη δυνατότητα στον χειρουργό να βλέπει τα εσωτερικά όργανα του ασθενούς 10 ως 15 φορές μεγαλύτερα στην οθόνη.

Αχαλασία του Οισοφάγου

Τι είναι η αχαλασία του οισοφάγου και τι την προκαλεί;

Η αχαλασία του οισοφάγου είναι μια διαταραχή, όπου ο οισοφάγος αδυνατεί να ολοκληρώσει τις περισταλτικές του κινήσεις, με αποτέλεσμα τη μη προώθηση των τροφών στο στομάχι. Επιπλέον, ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας εβρισκόμενος σε μια κατάσταση διαρκούς σπασμού, δεν ανοίγει επαρκώς τη στιγμή που διέρχεται η τροφή.

Η αχαλασία μετά την πάροδο 15 – 25 περίπου ετών εξελίσσεται σε καρκίνο του οισοφάγου σε ποσοστό 1% – 10% των ασθενών, γι΄αυτό και θεωρείται μια προκαρκινωματώδης κατάσταση. Πλήττει, κυρίως, ηλικιακές ομάδες από 30 ως 60 ετών, ανεξαρτήτως φύλου.

Συμπτώματα της αχαλασίας

Τα συμπτώματα της αχαλασίας είναι τα εξής τρία:

$

Δυσφαγία. Οι ασθενείς αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά την κατάποση της τροφή τους, ενώ αισθάνονται το φαγητό να κολλά σε κάποιο σημείο του οισοφάγου.

$

Σταδιακή απώλεια βάρους, λόγω της κακής και μη ικανοποιητικής θρέψης.

$

Αναγωγές. Λόγω του ότι οι τροφές δεν κατεβαίνουν σωστά στο στομάχι και συσσωρεύονται στον οισοφάγο, υπάρχουν φορές που εξέρχονται από το στόμα σαν μικρός εμετός. Αυτό κρύβει μεγαλύτερους κινδύνους, όταν συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου, όπου εκεί λόγω της εισρόφησης, μπορεί να δημιουργηθούν συνθήκες χρόνιας ανάπτυξης πνευμονίας και πνευμονικών αποστημάτων.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η ανεύρεση είναι τυχαία, υπό μορφή μονήρους όζου (δηλαδή τοπικής διόγκωσης), είτε έπειτα από μια κλινική εξέταση ή μετά από παρατήρηση του ίδιου του ασθενή ή κάποιου ατόμου του περιβάλλοντός του.

Οι περισσότεροι ασθενείς υποβάλλονται αρχικά σε θυρεοειδεκτομή, και όλοι μετεγχειρητικά λαμβάνουν θεραπεία με ορμόνες. Πολλοί είναι αυτοί που λαμβάνουν ραδιενεργό ιώδιο, ενώ σπάνια προτείνεται ακτινοθεραπεία και ακόμη πιο σπάνια, χημειοθεραπεία.

Ποια είναι η διάγνωση της αχαλασίας;

Αρχικά γίνεται ένας πλήρης ακτινολογικός και ακτινοσκοπικός έλεγχος σε συνδυασμό με μια ενδοσκόπηση. Επιπλέον, η ειδική εξέταση της μανομετρίας επιβεβαιώνει πλήρως την ύπαρξη της νόσου.

Ποια είναι η θεραπεία της αχαλασίας του οισοφάγου;

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της αχαλασίας βασίζεται σε τρεις άξονες:

$

Φαρμακευτική θεραπεία με ειδικά φάρμακα, που συνήθως δεν έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

$

Ενδοσκοπική παρέμβαση. Συνήθως εφαρμόζονται διαστολές που έχουν σκοπό να μεγαλώσουν τη διάμετρο του Κατώτερου Οισοφαγικού Σφιγκτήρα (ΚΟΣ).

Η διάρκεια ανακούφισης του συμπτωμάτων συνήθως είναι προσωρινά. Τον τελευταίο καιρό, χρησιμοποιείται η έγχυση τοξίνης της αλλαντιάσεως (botox) με αποτέλεσμα να παραλύει ο σφιγκτήρας και έτσι να βελτιώνεται η κατάποση.

Και εδώ όμως η ανακούφιση είναι προσωρινή.

$

Χειρουργική επέμβαση. Με τη χειρουργική επέμβαση αντιμετωπίζεται οριστικά η αχαλασία του οισοφάγου.

Η επέμβαση που προτείνεται στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η λαπαροσκοπική μυοτομή κατά Heller και σε κάποιες περιπτώσεις συνοδεύεται από λαπαροσκοπική θολοπλαστική κατά Dor ή Toupet.

Η επέμβαση διαρκεί 1 με 2 ώρες, με μικρές τομές των 5 χιλιοστών.

Ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο την αμέσως επόμενη ημέρα, ώστε να είναι ικανός να επανέλθει συντομότατα στις καθημερινές του συνήθειες.